قرمزی و التهاب پوست از علائم رایج بسیاری از بیماری های پوستی است. پوست بزرگترین عضو بدن است و به عنوان یک سد محافظ در برابر عوامل خارجی عمل می کند. هنگامی که پوست قرمز و ملتهب می شود، می تواند نشانه ای از یک مشکل زمینه ای مانند عفونت یا واکنش آلرژیک باشد. قرمزی و التهاب پوست می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش یا دمای شدید و عوامل داخلی مانند عفونت ها یا اختلالات خودایمنی باشد. درک علت قرمزی و التهاب در تعیین درمان مناسب ضروری است. یکی از شایع ترین علل قرمزی و التهاب پوست، واکنش آلرژیک است. واکنش آلرژیک زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به یک ماده خارجی که به عنوان یک تهدید تلقی می شود واکنش نشان می دهد. هنگامی که این اتفاق می افتد، بدن مواد شیمیایی را آزاد می کند که باعث التهاب و در نتیجه قرمزی، خارش و تورم می شود. آلرژن های رایجی که می توانند باعث واکنش های پوستی شوند عبارتند از: شوره حیوانات خانگی، گرده گل، برخی غذاها و داروها. یکی دیگر از علل شایع قرمزی و التهاب پوست عفونت است. عفونت های باکتریایی، قارچی و ویروسی همگی می توانند باعث واکنش های پوستی شوند. عفونت های باکتریایی می توانند باعث قرمزی، تورم و برجستگی های پر از چرک شوند، در حالی که عفونت های قارچی می توانند باعث قرمزی، خارش و پوسته پوسته شدن پوست شوند. عفونت های ویروسی می توانند باعث قرمزی و التهاب شوند، مانند آبله مرغان یا زونا. بیماری های التهابی پوست مانند اگزما و پسوریازیس نیز می توانند باعث قرمزی و التهاب پوست شوند. این شرایط زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن بیش از حد واکنش نشان می دهد و باعث التهاب مزمن می شود که منجر به علائمی مانند قرمزی، خارش و لکه های پوسته پوسته می شود. عوامل دیگری که می توانند باعث قرمزی و التهاب پوست شوند عبارتند از استرس، تغییرات هورمونی و برخی داروها. تغییرات هورمونی، مانند تغییراتی که در دوران بارداری یا یائسگی رخ می دهد، می تواند باعث ایجاد تغییراتی در پوست شود که منجر به قرمزی و التهاب می شود. برخی از داروها مانند آنتی بیوتیک ها یا کرم های موضعی نیز می توانند باعث واکنش های پوستی در برخی افراد شوند. درمان قرمزی و التهاب پوست به علت اصلی آن بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر علت یک واکنش آلرژیک باشد، اولین قدم شناسایی و اجتناب از آلرژن است. آنتی هیستامین های بدون نسخه و کورتیکواستروئیدهای موضعی می توانند به تسکین علائم کمک کنند. برای عفونت های باکتریایی یا قارچی، ممکن است آنتی بیوتیک های موضعی یا خوراکی یا داروهای ضد قارچ تجویز شود. بیماری های پوستی التهابی مانند اگزما و پسوریازیس ممکن است با کورتیکواستروئیدهای موضعی یا سرکوب کننده های ایمنی درمان شوند. پیشگیری از قرمزی و التهاب پوست اغلب بهترین روش است. این را می توان با انجام عادات خوب مراقبت از پوست، مانند استفاده از پاک کننده ها و مرطوب کننده های ملایم و اجتناب از صابون ها و اسکراب های خشن به دست آورد. همچنین محافظت از پوست در برابر اشعه ماوراء بنفش با استفاده از کرم ضد آفتاب و پوشیدن لباس محافظ بسیار مهم است. اجتناب از آلرژن ها و محرک های شناخته شده نیز می تواند به جلوگیری از واکنش های پوستی کمک کند. در نتیجه، قرمزی و التهاب پوست می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله عوامل محیطی، عوامل داخلی، عفونت ها و بیماری های التهابی پوست باشد. درک علت در تعیین درمان مناسب ضروری است. پیشگیری از واکنش های پوستی با انجام عادات خوب مراقبت از پوست و اجتناب از آلرژن ها و محرک های شناخته شده اغلب بهترین روش است. اگر علائم ادامه یافت یا بدتر شد، مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.