خمیر دندان یک محصول مراقبت از دندان است که برای تمیز کردن دندان ها، از بین بردن پلاک و شادابی نفس استفاده می شود. این ترکیبی از چندین ماده است که برای ارتقای سلامت دهان و دندان با هم کار می کنند. رایج ترین مواد فعال در خمیردندان عبارتند از فلوراید، یک عامل ساینده، یک مرطوب کننده، یک چسبنده، یک شوینده و مواد طعم دهنده. فلوراید به خمیر دندان اضافه می شود تا از پوسیدگی دندان جلوگیری کند. این ماده با تقویت مینای دندان عمل می کند و آن را در برابر حملات اسیدی باکتری هایی که می توانند باعث ایجاد حفره شوند، مقاوم تر می کند. عوامل ساینده مانند کربنات کلسیم یا سیلیس به از بین بردن فیزیکی لکه ها و مواد زائد از روی دندان کمک می کنند. مرطوب کننده ها، مانند گلیسیرین، به جلوگیری از خشک شدن خمیر دندان کمک می کنند و به پخش شدن خمیر در اطراف دهان کمک می کنند. بایندرهایی مانند کربوکسی متیل سلولز به نگه داشتن خمیردندان در کنار هم کمک می کند و بافتی صاف به آن می بخشد. مواد شوینده مانند سدیم لوریل سولفات به ایجاد کف و شکستن کشش سطحی کمک می کند و به خمیر دندان اجازه می دهد بین دندان ها و در امتداد خط لثه برسد. مواد طعم دهنده مانند عصاره نعناع یا میوه به خمیر دندان اضافه می شود تا طعم و طراوت دهان را بهبود بخشد. برخی از خمیردندان ها همچنین حاوی مواد اضافی مانند جوش شیرین یا عصاره های گیاهی هستند که اعتقاد بر این است که مزایای بیشتری برای سلامت دهان و دندان دارند. برای استفاده از خمیر دندان، مقدار کمی از آن را روی مسواک گذاشته و سپس روی دندان ها و لثه ها مسواک می زنند. مسواک زدن دو بار در روز به مدت حداقل دو دقیقه با استفاده از خمیر دندان حاوی فلوراید توصیه می شود. پس از مسواک زدن، خمیر دندان معمولاً تف کرده و با آب شسته می شود. مهم است که خمیر دندانی را انتخاب کنید که برای نیازهای بهداشت دهان و دندان فرد مناسب باشد، مانند خمیردندانی که حساسیت یا التهاب لثه را هدف قرار دهد. همچنین مهم است که مهر تأیید انجمن دندانپزشکی آمریکا (ADA) را بررسی کنید، که نشان می دهد خمیر دندان از نظر ایمنی و اثربخشی ارزیابی شده است. به طور خلاصه، خمیردندان یکی از اجزای مهم بهداشت دهان و دندان است که به حذف پلاک و مواد زائد از روی دندان ها، جلوگیری از پوسیدگی دندان، شاداب کردن نفس و ارتقای سلامت کلی دهان کمک می کند.